Z okazji urodzin przyjaciółki spędziłam cudowny weekend na pienińskiej wsi. Uwielbiam wiejskie klimaty, z zachwytem śledzę relacje osób mieszkających w tak pięknych okolicznościach przyrody. Wioski, zwłaszcza górskie, kojarzą mi się z błogim spokojem. W takich miejscach łatwiej znaleźć samego siebie. Zresztą, znajomi zawsze się śmieją z moich reakcji na widok kur, koni czy krówek, które totalnie rozkładają mnie na łopatki. Jako dziecko, spędzałam niemal całe wakacje na wsi, skakałam z kuzynostwem na siano, piłam ciepłe mleko od krówki, jadłam grzyby z lasu. Tęsknie za tym czasem.
Wiejska aura i zapachy, sprawiły że naszła mnie ochota na pieczenie domowego chleba. Moja babcia, zawsze mówiła że jej rodzice robili krzyż na każdym wypieczonym bochenku, to też jest taka miła tradycja. Jeśli następnym razem zrobię w okrągłej formie, to również spróbuję nakreślić ten symbol.
Przepis na chleb jest bardzo prosty i oprócz czekania aż wyrośnie, nie ma przy nim wiele pracy:
Składniki:
- 450g mąki orkiszowej
- 7g suchych drożdży
- 430 ml gorącej wody
- 1 łyżeczka cukru trzcinowego
- 1 łyżeczka soli
Dodatkowo:
- 2 łyżki płatków owsianych
- 1 łyżka sezamu
- 1 łyżka słonecznika
- 1 łyżka pestek dyni
Przepis:
Suche składniki oprócz drożdży mieszamy w misce, (jeśli używamy dodatków nasion to je również wsypujemy do miski). W osobnej miseczce rozpuszczamy drożdże w gorącej wodzie i czekamy ok. 3 minut. Następnie, wlewamy drożdżowy płyn do miski z mąką i mieszamy dokładnie łyżką. Później, możemy jeszcze trochę wyrobić ciasto ręką.
Miseczkę z ciastem przykrywamy ściereczką i odstawiamy w ciepłe miejsce na 1 godzinę.
Po tym czasie, formę natłuszczamy olejem i wykładamy papierem do pieczenia. Masę przekładamy do formy i pieczemy w 200 °C przez 1 godzinę.
Pachnie w całym domu, skórka jest chrupiąca. Następnym razem oprócz znaku krzyża, zrobię podwójną porcję bo został tylko kawałek.
